Ik was boos. Boos op alle niet-gevaccineerden die weigerden de absurd helder logica van het verschil tussen wel of niet gevaccineerd toch niet wilden zien. En omdat ik toch al boos was, wilde ik ook wel op andere mensen en dingen boos worden. Keuze genoeg. Maar toen merkte ik dat heel veel mensen om mij heen ook boos waren. Het zat waren. En toen bedacht ik dat iedereen, de overheid, het wel heel moeilijk zou krijgen om iedereen weer aan de maatregelen te gaan wennen. Boosheid heeft haar rol, maar niet in dit soort situaties. Wat is dan wel het antwoord? Ik ben, zo denk ik, geen softie, maar op een ander antwoord dan dit kwam ik niet.