Voor de ‘Herman de Man’ maand van juli 2021 is de stadsdichter van gouda benaderd om een passend gedicht te maken en dan vooral over de tijd die hij in Gouda heeft doorgebracht. Die opdracht heeft mij er toe geleid me nader in hem te verdiepen, want veel meer dan zijn naam en de titel van zijn boek ‘Het wassende water’ kende ik niet meer. Het bleek een opmerkelijke figuur te zijn geweest. Geen sympathiek figuur, maar wel boeiend. Zijn levensgeschiedenis was eigenlijk interessanter dan zijn werk. Het Goudse deel daarvan was echter lastig te achterhalen. Met dank aan vooral een artikel in het Gouds historisch tijdschrift ‘Tidinge’ van Jean-Philippe Jongejan is dat uiteindelijk gelukt. Tegen die tijd had ik al zoveel gedicht dat ik uiteindelijk twee versies heb gemaakt: een kortere, die later ook als bladwijzer is gedrukt, en een langere ‘spoken word’ versie die bij de opening en in een drietal bijeenkomsten in de bibliotheek ten gehore is gebracht. Het thema is ‘Nog niet’. Waarom? Omdat hij de gewoonte ontwikkelde om elk boek af te sluiten met deze twee woorden. Die twee woorden verbinden mij met hem. Ik herken dat: nog niet.

Hier volgt eerst het gedicht zoals uitgesproken bij de opening van de Goudse Herman de Man maand op de Gouderaksedijk bij de werf ‘de Kroonprinses’. De video is opgenomen op de dijk, met tussen de dichter en het publiek van ca. 60 gasten de dijk. Een dijk waarop het verkeer gewoon doorging. Het was even aanpassen.
Daarna volgen de korte (afb. 1) en de verlengde (2-3) versie van het gedicht ‘Nog niet’.